PAOK ULTRAS

Στο μικροσκόπιο του Olivares
Το όχημα παρουσιάζει ίδια απόδοση του κινητήρα και σταθερές λειτουργίες και όταν πατάς το γκάζι για λίγα λεπτά ή ανοίγεις το κλιματιστικό για να δροσιστείς από τις ιαχές της 4 το τρέμουλο εξαφανίζεται. Ο μηχανικός έχει αλλάξει στις τελευταίες δοκιμές μπουζί (αμυντικά χαφ) για να δει αν το εξάρτημα που δέχεται ρεύμα υψηλής τάσης εξασφαλίζει τη δημιουργία σπινθήρα μέσα στο θάλαμο καύσης. Έχει αλλάξει και τον πολλαπλασιαστή σε 4-4-2 για να δει αν ο μετασχηματιστής δίνει τη χαμηλή στιγμιαία τάση στην είσοδο και την υψηλή στην έξοδο. Καθάρισε και την πεταλούδα (μπακ) για να δει αν ρυθμίζεται σωστά η παροχή του αέρα από τις σέντρες στην πολλαπλή εισαγωγή του κινητήρα που συνδέεται με το γκάζι. Τσέκαρε και τη συμπίεση του κινητήρα για να βεβαιωθεί ότι το έμβολο (φορ) ανεβαίνει σωστά και συμπιέζει το μείγμα. Καθάρισε με υπέρηχο και τα μπεκ (εξτρέμ) στο πλάι της κυλινδροκεφαλής για να είναι βέβαιος πως ψεκάζουν σωστά το καύσιμο σε υψηλή ατμοσφαιρική πίεση. Το τρέμουλο του κινητήρα στο ρελαντί παραμένει. Η βάση της μηχανής όμως είναι η ψυχολογία της ομάδας και ενώ οπτικά και στο examiner φαίνεται εντάξει αν δοκιμάσει να την αλλάξει τοποθετώντας νέα πίστη στις δυνατότητες της το τρέμουλο θα εξαφανιστεί.

Χαλκιάς: Ακόμη μια ηλιόλουστη κυριακάτικη βόλτα στο πάρκο χωρίς παγκάκια με την αγαπημένη του αμφίεση στην οποία επέστρεψε μετά το ατυχές διάλειμμα της γαλάζιας πυτζάμας. Έσπασε τη μοναξιά της φυλακής στο 22' όταν δέχτηκε επισκεπτήριο από αντίπαλο επιθετικό και συγκεκριμένα τον Smolarek που δέχτηκε τη μπαλιά από τον Oruma αλλά πριν προλάβουν να πουν μισή κουβέντα ο πολωνός σούταρε με το δεξί στέλνοντας τη μπάλα έξω από το γήπεδο σε ένα άδειο τραπέζι του Fratelli. Τρία λεπτά αργότερα τον συμπόνεσε ο νιγηριανός πρώην Μαρσεγιέζος ο οποίος ξέφυγε από το κράτημα του μαραθωνοδρόμου και του απέστειλε ένα θλιβερό γράμμα σε μορφή μακρινού σουτ το οποίο χρειάστηκε απλά να σκύψει για να διαβάσει μπλοκάροντας το. Στο 49' από βαθιά μπαλιά του Οικονόμου αναγκάστηκε να βγει για βόλτα χωρίς τον σκύλο στη δεξιά άκρη της περιοχής και ο υποτιθέμενος μεταγραφικός μας στόχος και πολύ πρώην της Juventus τον πρόλαβε περνώντας τη μπάλα από πάνω του αλλά έδιωξε με κεφαλιά σε κόρνερ ο Αραμπατζής. Μπλόκαρε και μια σέντρα σουτ στο 82' του Ρίνγκο αλλά κανείς άλλος δεν τον λυπήθηκε για να παίξει μαζί του στο πάρτι των γενεθλίων μας και στεκόταν στην άκρη περιμένοντας να περάσει η ώρα και να γυρίσει σπίτι.
Αν δεν δεχτεί γκολ στο τελευταίο ματς η ομάδα θα πετύχει την καλύτερη αμυντική της επίδοση όλων των εποχών με 15 γκολ σε 30 ματς τα οποία ήταν και ο αρχικός στόχος της σεζόν, και αυτό του δίνει ένα στοιχειώδες κίνητρο να εμφανιστεί στο γήπεδο στον αγώνα με τον Τέλη και να μη στείλει κάνα ψηλό σκαμπό τύπου μπαρ στη θέση του. Είχε αυτές τις δύο ψευτοαποκρούσεις, μπλόκαρε 4 σέντρες και έδιωξε 3 φορές με τα πόδια αγγίζοντας τα όρια της απόλυτης πλήξης. Η δήλωση του ότι δε μας αρέσουν τα πλέη ωχ αλλά θα παίξουμε γιατί έτσι προβλέπεται δείχνει λανθασμένη νοοτροπία προσέγγισης των αγώνων στους οποίους είναι απαραίτητο να μπούμε με όρεξη και πίστη και όχι βάσει εξαναγκασμού. Αν τρως τις φακές με το ζόρι επειδή έχουν σίδηρο ή χρυσό στη συγκεκριμένη περίπτωση ποτέ δεν πρόκειται να τις ευχαριστηθείς. 

Lino: Το ντεφορμάρισμα του συνεχίζεται και θα συνεχίζεται όσο παραμένει μετέωρος επαγγελματικά και δεν υπογράφει την ανανέωση καθώς η ελλειμματική ψυχολογία και η διανοητική κόπωση του είναι φανερές. Με το να μην ξεκαθαρίζει το θέμα του κάνει κακό πρώτα στην ομάδα που περιμένει πολλά από αυτόν αναπτυξιακά και αμυντικά αλλά και στον εαυτό του γιατί με τέτοιες εμφανίσεις δεν πρόκειται να προσελκύσει όχι εμίρη αλλά ούτε κακομοίρη. Το να περιμένουμε να δούμε σε ποια διοργάνωση θα αγωνιστούμε για να συμπεράνουμε αν μας παίρνει να του δώσουμε τα 100 χιλιάρικα παραπάνω που ζητάει σε συνδυασμό με το ότι δεν υπάρχει η πολυτέλεια να παίξει άλλος στη θέση του (πράγμα που το έχει καταλάβει εδώ και καιρό) διαιωνίζει το πρόβλημα τη στιγμή που έχουμε φτάσει στο σημείο 0 και η αυτοσυγκέντρωση μαζί με την επιθυμία πρέπει να λειτουργούν στον ύψιστο βαθμό. Δυστυχώς έχει φτάσει να αυτολογοκρίνεται υπερβολικά από το ερώτημα να ανέβω ή να μην ανέβω και όταν τελικά το κάνει είτε τελειώνει βιαστικά και τσαπατσούλικα τη φάση, είτε δεν σπεύδει να γυρίσει πίσω και επιστρέφει αργά με σκυμμένο κεφάλι. Και στις δυο φάσεις που έγιναν απειλητικοί στο πρώτο ημίχρονο όχι μόνο είναι εκτός θέσης αφήνοντας μόνο τον Smolarek που έχει βγει δεξιά, αλλά ενώ η φάση εξελίσσεται δεν σπριντάρει για να καλύψει σε ένα δείγμα κακής ψυχολογίας και διάθεσης. Στην πρώτη ευτυχώς ο πρώην της Dortmund σούταρε στο βρόντο, ενώ στη δεύτερη ο Oruma αποφάσισε να σουτάρει από τα 40 μέτρα όταν με μια απλή συρτή θα έβγαζε τον Πολωνό τετ-α-τετ που είχε αποφύγει το ενδεχόμενο off-side από τη μη κίνηση του Cirillo. Η σέντρα του στο 27' ανακόπηκε από τον Θεοδωρέλλη και στο 29' ανεβαίνει σωστά πασάροντας στον Sorlin βγαίνοντας πίσω του για το overlap και ο Γάλλος στέλνει το συστημένο στον Zlatan του οποίου η κεφαλιά περνάει ψηλά άουτ. Στο 41' παίρνει τη μπάλα από το πλάγιο του Sorlin και βγάζει τη μοναδική του σωστή σέντρα στο ματς στον Vieirinha την κεφαλιά του οποίου μπλοκάρει ο Ιτάνζ.
Στο δεύτερο ημίχρονο απέφευγε να ανεβαίνει όπως είθισται στο 1-0 και όταν το έκανε έβγαλε μία απελπιστική σέντρα που πέρασε άουτ και άλλη μία που προσέκρουσε στην ντουλάπα, αλλά έβγαλε δύο καλές άμυνες σε επικίνδυνες αντεπιθέσεις. Την πρώτη την έβγαλε στο 54' όταν συνέκλινε σωστά για να γίνει τρίτο αριστερό στόπερ και να κοντράρει το σουτ του Ρίνγκο στην αντεπίθεση και την ακόμα πιο κρίσιμη την έκανε στο τρανζίσιον του 88' όταν βγήκε πάνω στον Sosin και κόντραρε το σουτ του σε κόρνερ. Την τελευταία του σέντρα που δεν πέρασε την έβγαλε στο 77' στο φάουλ που εκτέλεσε από τα δεξιά με φάλτσο αναγκάζοντας τον Επιπλάου να ρισκάρει με αυτογκόλ διώχνοντας με κεφαλιά σε κόρνερ. Είχε 1 στις 5 σέντρες, πέρασε 4 πάσες αλλά οι επιπόλαιες μεταβιβάσεις και οι τυφλές αποκρούσεις τον χρέωσαν με 5 λάθη ενώ απομάκρυνε σωστά τη μπάλα από την περιοχή μας 2 φορές. Το γεγονός ότι δεν πήρε την 4η κίτρινη παρά τη σαφή εντολή που είχε και η δήλωση του μετά ότι «δεν είμαι εδώ για να παίρνω κίτρινες αλλά για να παίζω ποδόσφαιρο» δείχνει ξεκάθαρα τη θολούρα του μυαλού του.

Cirillo: Κινήθηκε σε υποφερτά πλαίσια αντιμετωπίζοντας στην αρχή τον Smolarek και στο τέλος τον έτερο Πολωνό Sosin και τη σταφίδα Σουλτανίνα. Δεν είχε ιδιαίτερη πίεση αλλά όταν αυτή παρουσιαζόταν έβγαινε πρώτος στη μπάλα και καθάριζε τις φάσεις εν τη γενέσει τους με αποτέλεσμα να πιστωθεί 3 κλεψίματα. Ένας ευτραφής «δημοσιογράφος που έχει παίξει μπάλα» χαρακτήρισε την απόδοση του εξαιρετική και δήλωσε πως του αρέσει σαν παίκτης και αδυνατεί να καταλάβει την προκατάληψη που υπάρχει σε πολύ κόσμο προς τον Ιταλό. Θα κάνω μια προσπάθεια να του εξηγήσω που οφείλεται η συγκεκριμένη αντιμετώπιση προς τον 33χρονο που γεννήθηκε στην Stabia την πόλη που απέχει 30 χιλιόμετρα από τη Νάπολι και καταστράφηκε ολοσχερώς από την έκρηξη του Βεζούβιου το 79 μχ. Τα θετικά που μας έχει δείξει μέχρι στιγμής ο sexy είναι αυτά που γνωρίζαμε και από το παρελθόν: δύναμη, αυτοθυσία, τσαμπουκά και σκληρότητα, καλή φυσική κατάσταση και αντοχή. Υστερεί όμως φανερά μέσα στο γήπεδο έναντι και του κόνδορα και του Malezinio στην ευστροφία με την οποία διαβάζει τις φάσεις και του υπαγορεύει τις θέσεις στο τεραίν. Από πολύ σπάνια έως ποτέ δεν θα τον δεις να ξέρει που στέκεται η άμυνα και να κάνει ένα ή δύο βήματα εμπρός πριν βγάλει την πάσα το αντίπαλο χαφ ώστε να εκθέσει offside τον επιθετικό. Πολύ σπάνια επίσης θα τον δεις να έχει ηρεμία και αυτοκυριαρχία σε συνθήκες πίεσης ή να εμφανίσει οξυδέρκεια και καλή περιφερειακή όραση καλύπτοντας σωστά τον κενό χώρο στα τρανζίσιον. Ακόμα σπανιότερα θα μετρήσει σωστά το timing στα άλματα του για να καθαρίσει τις κεφαλιές καθώς η αυτοσυγκέντρωση και η ικανότητα του να προβλέπει την εξέλιξη των φάσεων είναι προβληματικές. Εξαιτίας αυτού αρκετές φορές θα αφήσει παραπάνω μέτρα απόστασης από τον έτερο στόπερ από τα προβλεπόμενα με αποτέλεσμα αντί να διαφυλάττει τον χώρο ως κόρη οφθαλμού να προκαλούνται ρήγματα.
Για να παίξεις ως στόπερ σε υψηλό επίπεδο στη ζώνη που χρησιμοποιείται από όλες τις ομάδες στο σύγχρονο ποδόσφαιρο απαιτείται κυρίως καλή αντίληψη χώρου και γρήγορες κινησιολογικές αποφάσεις. Ο Bruno είναι όπως και το έτερο πατριωτάκι του αμυντικός παλαιάς κοπής όπου διακρινόταν περισσότερο είτε στο μαν του μαν (πάρε αυτόν και μην τον χάνεις από τα μάτια σου) ή ως λίμπερο (όπου και έκανε τα καλύτερα του παιγνίδια στη Siena) όταν και ως τελευταίος πρέπει να πέσει πάνω σε αυτόν που έχει τη μπάλα και να κόψει πάση θυσία χωρίς να έχει να σκεφτεί για το βάθος των υπολοίπων συμπαικτών ή να τον αναγκάσει κλείνοντας το χώρο να βγει στο πλάι και άλλα τέτοια που τον μπερδεύουν. Το πόσο προτιμά να παίζει λίμπερο και να τρέχει να καλύψει πέρα δώθε αντί να κινείται σταθερά σε δυο τεταρτημόρια φαίνεται και στο 23' στη φάση του Smolarek όπου έχει βγει υπερβολικά δεξιά να καλύψει τον Αραμπατζή που λείπει από το σημείο που εφορμεί ο Ον, με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλά μέτρα για να παίξει ένας με έναν με τον Zinio ο φονεύς του βάζελου. Στη δε φάση του Oruma είναι και πάλι παγιδευμένος στο no man's land με γυρισμένη πλάτη και δεν κάνει βήμα μπροστά πριν την πάσα για να τους βγάλει offside επιτρέποντας στον Νιγηριανό να έχει την επιλογή της απλής συρτής είτε αριστερά στον Ον, είτε δεξιά στον Ebi, αλλά ευτυχώς δεν πήρε καμία από τις δύο για να προκύψει τετ-α-τετ και σούταρε χλιαρά. Στη φάση του γκολ πήδησε και αυτός για κεφαλιά παρασύροντας το Θεοδωρέλλη και δημιουργώντας έτσι το μελέ που έλεγαν και οι παλιοί σπίκερ το οποίο εκμεταλλεύτηκε ο Zlatan με τη δεύτερη προσπάθεια. Στις υπόλοιπες τοποθετήσεις του ήταν σωστός και έκλεισε το ματς με μία αποτυχημένη σέντρα, μία πάσα, ένα λάθος και τρία κλεψίματα και μία σωστή απομάκρυνση. Στο ματς με τον Τέλη ένεκα της απουσίας Zinio-Κόνδορα θα κάνει δίδυμο στο κέντρο της άμυνας με το ΑΣΜ του τον Savini αναβιώνοντας το ματς με τον gay στην Τούμπα και θα έχουν αρκετή δουλειά με Budimir, Verpakovskis και Leal. Ανακεφαλαιώνοντας για τα θέματα αρεσκείας και προκατάληψης, όπως είχε πει και ένας από τους εγκυκλοπαιδιστές ο Holbach «αυτό που μας αρέσει είναι αυτό που μας μοιάζει και αποτελεί ακριβές μέτρο του πνεύματος που έχουμε».

Μαλεζάς: Πέρασε ένα από τα πιο ήσυχα απογεύματα της καριέρας του καθώς χρειάστηκε να επέμβει όλες κι όλες δύο φορές σε μιάμιση ώρα αγώνα και αυτό ήταν περισσότερο αποτέλεσμα της επιθετικής ανυπαρξίας των αντιπάλων και λιγότερο της δικής μας καλής αμυντικής λειτουργίας. Έχει καθιερωθεί ως αριστερό στόπερ παρότι δεξιοπόδαρος γιατί έχει αποδείξει ότι μπορεί να παίξει τη θέση καλύτερα και από τον Bruno και από τον Κόνδορα που είναι επίσης δεξιοπόδαροι. Διεκδικεί με αξιώσεις το βραβείο του πιο σταθερού αμυντικού της χρονιάς καθώς στα 21 ματς που έχει αγωνιστεί βρέθηκε σε άσχημη βραδιά μόνο στο μήλο, ενώ σε όλα τα υπόλοιπα είχε σωστή τακτική κίνηση και επεμβάσεις, 2-3 απομακρύνσεις, ένα λάθος και ένα φάουλ κατά μέσο όρο. Τα ίδια παρουσίασε και στο συγκεκριμένο ματς με τη διαφορά ότι δεν έκανε κανένα φάουλ και κανένα λάθος ενώ φρόντισε στο 90' να δεχτεί την 4η κίτρινη όπως του είχε ζητηθεί για να ξεκινήσει παστρικός τα πλέη ωχ. Στη φάση του 23' έτρεξε και έκλεισε όσο καλύτερα προλάβαινε τον Ebi που σούταρε ψηλά, αλλά στην επόμενη του Oruma έκανε λάθος εκτίμηση καθώς ενώ ακολουθεί σωστά τον Πολωνό ξαφνικά αποφασίζει να σταματήσει και να κλείσει τον χρυσό Νιγηριανό Ολυμπιονίκη του 1996 στην Ατλάντα χωρίς όμως ούτε να κινηθεί για να βγάλει offside επικείμενη πάσα του, αλλά ούτε και να του φράξει επαρκώς το οπτικό πεδίο για το σουτ. Δεν συμμετείχε σε κάποια άλλη άξια αναφοράς φάση κλείνοντας τον αγώνα με δύο απομακρύνσεις και ένα κερδισμένο φάουλ και θα επανέλθει ως βασικός στα πλέη ωχ γιατί έχει αποδείξει ότι το αξίζει.

Φωτάκης: Θετική εμφάνιση αγωνιζόμενος ως αριστερό αμυντικό χαφ καθώς χωρίς να εντυπωσιάσει πολλούς ήταν ο καλύτερος όλων μας με ισόποση προσφορά ανασταλτικά και οργανωτικά. Το θέμα που δυστυχώς γνωρίζουμε όλοι είναι ότι η ομάδα έχει τέσσερα αμυντικά χαφ, δύο δεξιά (αυτόν και το Vitolo) και δύο αριστερά (τον Canario και τον Sorlin) αλλά μόλις ένα επιθετικό κεντρικό χαφ τον Vladan. Κατά συνέπεια όταν λείπει ο στρατάρχης η ομάδα δεν μπορεί να παίξει το 4-2-3-1 που έχει δείξει ότι της ταιριάζει καθώς δεν υπάρχει παίκτης που μπορεί να αγωνιστεί στη θέση του και να συνδέσει τα αμυντικά χαφ με τον φορ και αυτή είναι η θέση στην οποία πρέπει πρωτίστως να ενισχυθούμε. Η φιλοτιμία και τα τρεξίματα του Μεσσήνιου τον καθιστούν χρήσιμο παίκτη που θα συμμετάσχει σωστά στην παράλληλη κυκλοφορία της μπάλας, αλλά στη συντριπτική πλειοψηφία των αγώνων της Σούπας που οι περισσότερες ομάδες παίζουν κλειστά και δεν αφήνουν χώρους, η έλλειψη της ντρίμπλας και της ικανότητας για κατά μέτωπο διείσδυση που τον χαρακτηρίζει δεν επιτρέπουν στην ομάδα να ανοίξει το στρείδι από τον άξονα. Αυτό οδηγεί αρκετούς στο να μην αντιλαμβάνονται αυτά που προσφέρει και να επικεντρώνονται σε αυτά που θα θέλαμε να κάνει αλλά δεν μπορεί πράγμα που τον αδικεί. Προσωπικά το μόνο που θα ήθελα να βλέπω περισσότερο από τον Γιώργο είναι τα σουτ από τον άξονα (σε έναν τομέα που υστερούμε κατάφωρα) και ας πάνε στο βρόντο. Δυσκολεύομαι να δεχτώ ότι ένας παίκτης με τόσο καλό σουτ όσο το δικό του τελειώνει τους περισσότερους αγώνες χωρίς να έχει δοκιμάσει ούτε ένα. Για να γίνει βέβαια αυτό είναι απαραίτητο να τον ψάχνουν περισσότερο τα εξτρέμ και τα μπακ όταν ανεβαίνουν με την παράλληλη συρτή την οποία πρέπει να βρίσκει πάνω στην κάθετη κίνηση.
Την πρώτη του καλή επιθετική συμμετοχή την είχε στο 44' όταν έπαιξε ωραία το 1-2 με τον Αραμπατζή του οποίου τη σέντρα έδιωξε σε κόρνερ η συρόμενη μελαμίνη. Πηγαίνοντας να το εκτελέσει από τα δεξιά σήκωσε το κεφάλι και είδε ακριβώς που βρισκόταν ο Zlatan και έτσι χτυπώντας με το εξωτερικό του δεξιού έδωσε ανάποδα φάλτσα και του έστειλε τη μπάλα συστημένη με αποτέλεσμα στο άλμα του Βόσνιου που βοηθήθηκε και από την προσπάθεια του Cirillo να προκύψει πρώτα η κόντρα και ύστερα το 1-0 από το δεξί σουτ. Εκτός από τη φάση του γκολ ανέλαβε την εκτέλεση όλων των κόρνερ από τα δεξιά και βρήκε συμπαίκτη μας στα 2 από τα 5 δείχνοντας ότι μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στα στημένα. Στο 73' πέρασε ακόμα μια λόμπα σέντρα για τον Παπάζογλου που στην προσπάθεια να φύγει μόνος συγκρατήθηκε από τον Θεοδωρέλλη που κιτρινίστηκε. Βρέθηκε ψηλά στην περιοχή και σε πλεονεκτική θέση και στο 78' ύστερα από κλέψιμο του Κούτσια και πάσα του Σάκη, αλλά έβαλε τελείως λάθος την κλίση του σώματος του με συνέπεια να στείλει το σουτ στο τιμημένο πανό του Μπέλλου. Εκτός από τα κόρνερ και τις 4 στις 7 σέντρες πέρασε 11 πάσες καθώς πρόσεχε ιδιαίτερα τις μεταβιβάσεις του όπως του έχει ζητήσει ο μηχανικός με αποτέλεσμα να υποπέσει μόλις σε 2 λάθη ενώ έκανε και 3 κλεψίματα. Ένα από τα αρνητικά που πρέπει να βελτιώσει όμως είναι τα πολλά φάουλ που κάνει από υπερβολικό πάθος καθώς είχε και πάλι 3 με αποτέλεσμα στο πιο άγαρμπο από αυτά να χρεωθεί δίκαια με την 6η κίτρινη και να απέχει τώρα μόλις μία κάρτα από τιμωρία δύο αγωνιστικών πράγμα που θα πρέπει να τον κάνει ιδιαίτερα προσεκτικό και στο ματς με τον Τέλη όπου θα ξεκινήσει πάλι βασικός αλλά και σε όσα ματς των πλεη ωχ αγωνιστεί.

Vitolo: Μέτρια εμφάνιση από τον ορμώμενο του λιμανιού του άγιου σταυρού (Santa Cruz) της Τενερίφης καθώς υπέπεσε σε πολλά λάθη στις πάσες του και χάλασε έτσι την καλή επιθετική εικόνα που είχε δείξει στα δυο προηγούμενα άτυχα ματς. Ανασταλτικά κινήθηκε βάσει της γνωστής του από τα εργομετρικά πρόσληψης 6 λίτρων οξυγόνου στο λεπτό (2 λίτρα στο λεπτό προσλαμβάνουμε οι περισσότεροι υγιείς και φυσιολογικοί άνθρωποι) η οποία του παρέχει τη μέγιστη αερόβια ικανότητα βάσει της οποίας χρησιμοποιεί το οξυγόνο για να παράγει αντίστοιχη ενέργεια και να αποκτήσει έτσι αυτό που αποκαλούμε αντοχή. Χάρη σε αυτό το ενεργειακό τσιμπούσι που παράγει ο οργανισμός του έκανε όπως συνηθίζει τα περισσότερα κλεψίματα από όλους στο γήπεδο και κατάπιε αμάσητο τον Ντιέ, αλλά αντιμετώπισε κάποια προβλήματα στην κατάποση του Ντουκρόκ ο οποίος είχε ποιοτικά ανασταλτικά τρεξίματα και την εμπειρία να αφήνει συχνά με τις σωστές μεταβιβάσεις του (10) τη μπάλα να τρέχει για αυτόν. Είχε αρκετό άγχος από τα τελευταία ανεπιτυχή αποτελέσματα και τραυματισμένο ηθικό όπως οι περισσότεροι με αποτέλεσμα συχνά να υποπίπτει σε λάθη ακόμα και σε απλές, κοντινές πάσες πράγμα που επεσήμανε ο μηχανικός στη συνέντευξη χωρίς φυσικά να τον κατονομάσει. Στη φάση του 25' έτρεξε να μαρκάρει τον Oruma που υποδέχτηκε τη λόμπα στο κέντρο στοπάροντας την και με εξαιρετικό άμεσο κοντρόλ με το δεξί έκανε αναστροφή και έφυγε μπροστά παρά το ότι ο Βίκτωρας τον κράτησε στιγμιαία και με τα δύο χέρια. Στο 63' δοκίμασε τη μοναδική του σέντρα από φάουλ στα δεξιά επιμένοντας να εκτελέσει αυτός αντί του Lino με στόχο να βγάλει ασσίστ στο δεύτερο δοκάρι όπως στη Λάρισα αλλά η προσπάθεια του ήταν απελπιστική και η μπάλα έφυγε άουτ. Στο 74' μοίρασε σωστά τη μπάλα στον Sorlin που είχε συγκλίνει στον άξονα και έβγαλε με τη λόμπα με το αριστερό τετ-α-τετ τον Κούτσια που έκανε κακό πρώτο κοντρόλ. Στο 85' σε μια επικίνδυνη σέντρα του Ον βρέθηκε στην καρδιά της περιοχής μας και έκανε μια αρχοντική επέμβαση κόβοντας σε πρώτο χρόνο και δίνοντας πάσα στον εαυτό του έξω από την περιοχή για να τρέξει έτσι στον κενό χώρο και να μοιράσει τη μπάλα δεξιά στον Κούτσια ξεκινώντας αντεπίθεση. Ολοκλήρωσε το ματς με 6 κλεψίματα, 6 πάσες, 5 λάθη και την αποτυχημένη σέντρα και την απομάκρυνση στο τέλος σε μια εμφάνιση που απέχει από αυτά που μπορεί να προσφέρει.

Moon: Πέντε μέρες μετά τα γενέθλια του οπότε και έκλεισε τα 24 πήρε ως δώρο για πρώτη φορά την ευκαιρία να ξεκινήσει βασικός για να αξιοποιήσει την ταχύτητα του αγωνιζόμενος ως δεξί εξτρέμ. Παρότι είχε διάθεση για πολλοστή φορά έδειξε ότι δεν έχει ουσία καθώς έχει μεν ταχύτητα και επιτάχυνση αλλά δεν έχει σέντρα, δεν έχει πάσα, δεν έχει σουτ, δεν έχει δύναμη, δεν έχει άλμα, δεν έχει ευστροφία, δεν μαρκάρει σωστά, και γενικά δεν έχει τίποτα αυτά που χρειάζονται για να παίξει ποδόσφαιρο σε τέτοιο επίπεδο. Ξεκίνησε με δύο αποτυχημένες σέντρες στο 5' και στο 11' που κόπηκαν εύκολα από τον Οικονόμου και τον Θεοδωρέλλη και στο 14' έκανε κάθετη κίνηση προς την περιοχή αλλά ο Vieirinha προτίμησε να σουτάρει και η μπάλα χτύπησε στο κοντάρι που στηρίζει τα δίχτυα πίσω από το τέρμα. Στο 18' μπήκε και πάλι στην περιοχή από τα δεξιά μετά τα υδραυλικά του Γκιμαραεσιανού και σήκωσε το χέρι, αλλά ο πορτογάλος προτίμησε να βγάλει τη συρτή στον Zlatan που υπό την πίεση του Οικονόμου σούταρε άουτ πάνω στην κίνηση. Στο 21' ήταν στο πλάι του Vieirinha και δεξιά αλλά και πάλι ο πορτογάλος δεν τον εμπιστεύτηκε και προτίμησε να σουτάρει άουτ αντί να του σπάσει μια μπαλιά δίνοντας του τη δυνατότητα να τρέξει. Στο 31' πήρε το ωραίο άνοιγμα του Αραμπατζή και ανοίγοντας τη μπάλα και το γκάζι με το Θεοδωρέλλη στο κατόπι του έβγαλε μια θλιβερή συρτή σέντρα για τον Muslimovic που έπεσε και μπλόκαρε εύκολα η αντιπάθεια του Benitez που παρότι πλήρωσε 2 εκατομμύρια στη Λάνς για να τον φέρει στη Liverpool δεν τον έβαλε 2 χρόνια ούτε σε έναν αγώνα πρωταθλήματος. Αντικαταστάθηκε στο ημίχρονο στην κατά πάσα πιθανότητα τελευταία του συμμετοχή με τη φανέλα της ομάδας ολοκληρώνοντας μια θλιβερή εμφάνιση όπου είχε 0 στις 3 σέντρες, 5 λάθη και μία πάσα κερδίζοντας άνευ συναγωνισμού το βατόμουρο για τη χειρότερη μεταγραφή της χρονιάς.

Sorlin: Είχε και αυτός γενέθλια δύο μέρες πριν κλείνοντας τα 31 αλλά αυτό δεν άλλαξε κάτι καθώς κινήθηκε στα συνηθισμένα υποφερτά του πλαίσια ως αριστερό εξτρέμ που θα μπορούσαν να σχολιάζονται από ένα ίδιο copy paste κείμενο σε όλα τα ματς. Πέρασε δύο καλές σέντρες, έδωσε ανασταλτική στήριξη στο Lino στο μαρκάρισμα του Ρίνγκο, έκανε τα κλασσικά του δυο κλεψίματα (1, 91 ανά ματς και ένα ανά 41 λεπτά όντας δεύτερος στον συγκεκριμένο τομέα πίσω μόνο από τον Vitolo που έχει 2,15 ανά ματς και ένα ανά 40΄), κινήθηκε σωστά χωρίς τη μπάλα και την κυκλοφόρησε με ασφάλεια, αλλά δεν πλαγιοκόπησε, δεν πήγε στο ένας με έναν με τον Pavicevic, γιατί απλά δεν μπορεί αφού δεν είναι εξτρέμ και δεν επιχείρησε για ακόμη μια φορά ούτε ένα σουτ. Όσο γνωστό με μοιρογνωμονιακή ακρίβεια είναι πως θα παίξει (πράγμα που σίγουρα κάνει την ομάδα αναπτυξιακά προβλέψιμη), άλλο τόσο είναι δεδομένο ότι και ο Canario (που έχει λιγότερα κλεψίματα από αυτόν αγωνιζόμενος στη φυσική του θέση) αν υποχρεωνόταν να παίξει 21 ματς ως αριστερό εξτρέμ θα είχε περίπου αντίστοιχη απόδοση. Όσο σίγουρο είναι ότι αρκετοί δεν αντέχουν να τον βλέπουν να γυρίζει τη μπάλα πίσω, άλλο τόσο είναι σίγουρο ότι θα το κάνει και στο επόμενο ματς και στα έξι των πλέη ωχ όπου θα αγωνιστεί αριστερά μιας που δεν υπάρχει άλλος (ο Κούτσια που είναι ο μοναδικός αριστερός εξτρέμ που έχει απομείνει δεν πρόκειται να τον ξεπεράσει τακτικά) και για πολλοστή φορά θα γράφω ότι δεν έχει νόημα να ζητάμε πράγματα από παίκτες που ούτε μπορούν, ούτε θέλουν να τα κάνουν αλλά είναι απαραίτητο να συμβιβαστούμε με την πραγματικότητα.
Στο 29' πήρε την πάσα του Lino και έβγαλε σέντρα ακριβείας για το κεφάλι του Zlatan αλλά η κεφαλιά του πέρασε άουτ ενώ στο 34' είχε μπει στην περιοχή στην ψηλοκρεμαστή σέντρα του Αραμπατζή και είχε οπλίσει το αριστερό αλλά ο Vieirinha προτίμησε να κάνει ένα βήμα πίσω και να πιάσει κεφαλιά που έφυγε ψηλά άουτ. Στο 74' είχε έρθει στον άξονα και παίρνοντας την πάσα του Βίκτωρα έδειξε τι έχει τη δυνατότητα να κάνει εκεί βγάζοντας με 30αρα λόμπα με το αριστερό τετ-α-τετ τον Κούτσια στη γραμμή της περιοχής αλλά ο μικρός έκανε κακό κοντρόλ. Εκτός από τις 2 στις 3 σέντρες (αυτή που δεν πέρασε ήταν σε ένα κόρνερ που εκτέλεσε στο 72') πέρασε 6 πάσες, έκανε ως συνήθως 2 λάθη κέρδισε 2 φάουλ και υπέπεσε σε άλλα τόσα σε ακόμη μια εμφάνιση καρμπόν.

Vieirinha: Είναι σταθερά ο παίκτης με τη μεγαλύτερη δίψα και την θετικότερη ψυχολογία από όλους που πηγάζει από την αυτοπεποίθηση του και συνάδει ακριβώς με το μέγεθος και την ιστορία του συλλόγου. Η συγκεκριμένη νοοτροπία είναι συνηθισμένη στο Guimaraes όπου η τοπική ομάδα έχει φανατικούς οπαδούς σαν και αυτόν (είναι γραμμένος σε σύνδεσμο) και ολόκληρη η πόλη διακατέχεται από ένα αίσθημα νίκης και ανωτερότητας που πηγάζει σε μεγάλο βαθμό από τη νοοτροπία που γαλουχήθηκε εξαιτίας της ιστορικής νίκη των κατοίκων της που κατάφεραν να κατατροπώσουν τους Μαυριτανούς στη μάχη του Sao Mamede to 1128 και να τους εκδιώξουν οριστικά με αποτέλεσμα την ίδρυση της Πορτογαλίας με το Guimaraes ως πρωτεύουσα. Με τέτοιο αέρα εμφανίστηκε στα 67' που αγωνίστηκε λόγω του τραυματισμού του από αιμάτωμα στο γλουτό και τον βοήθησε και το ότι είχε την ελευθερία να κινηθεί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου όντας περιφερειακός επιθετικός στο
4-4-2. Επιχείρησε αρκετά σουτ κυνηγώντας με πείσμα το γκολ και αντιμετωπίστηκε σκληρά και ατιμώρητα όπως συνηθίζεται με ακατάπαυστη θετική ενέργεια στο πρώτο ημίχρονο αλλά και κάποιες επιπόλαιες τελικές επιλογές. Στο δεύτερο επέστρεψε στη θέση του δεξιού εξτρέμ και δεν φάνηκε ιδιαίτερα καθώς η ομάδα είχε στο νου της περισσότερο να προφυλαχτεί και λιγότερο να επιτεθεί.
Δέχτηκε στο πρώτο δεκάλεπτο μια γερή κλωτσιά από την Ντουλάπα και ακόμη μια αγκωνιά από τον Οικονόμου αλλά δεν κέρδισε τις κάρτες όπως θα έπρεπε. Στο 15' παίρνει την κεφαλιά πάσα του Zlatan και στρώνοντας με το στήθος στον εαυτό του έπιασε το δυνατό δεξί που πέρασε δίπλα από το δοκάρι και πέτυχε το κοντάρι που στηρίζει τα δίχτυα. Στο 18' εφόρμησε από τα αριστερά και απέφυγε την ντουλάπα με την ταχύτητα του και μπαίνοντας στην περιοχή πέρασε τη συρτή για τον Zlatan που υπό πίεση σούταρε άουτ. Στο 21' πήρε την πάσα του Zlatan και με τον Moon στα δεξιά του να ανεβαίνει προτίμησε να πιάσει ένα δεξί σουτ έξω από την περιοχή αλλά η λανθασμένη κλίση του σώματος του έστειλε τη μπάλα άουτ αρκετά πλάγια από το αριστερό δοκάρι. Στο 34' στη σέντρα του Αραμπατζή κάνει ένα βήμα πίσω και πιάνει την ψηλοκρεμαστή κεφαλιά που φεύγει άουτ και στο 41' στη σέντρα του Lino σηκώνεται σωστά και πιάνει τη σπεσιαλιτέ του φαλτσαριστή κεφαλιά με σπάσιμο της μέσης αλλά τη μπλόκαρε ο Ιτάνζ. Στο δεύτερο ημίχρονο στο εικοσάλεπτο που αγωνίστηκε απλά δοκίμασε τρεις σέντρες που δεν πέρασαν για να κλείσει έτσι το ματς με το απογοητευτικό 0 στα 5 εκεί, με 2 σουτ εκτός περιοχής και 2 κεφαλιές εντός, 3 κερδισμένα φάουλ, 6 πάσες και 5 λάθη σε μια εμφάνιση που φανέρωσε για πολλοστή φορά την ποιότητα του την οποία όμως οφείλει να υπηρετήσει με περισσότερη υπευθυνότητα στην τελική προσπάθεια.

Muslimovic: Πραγματοποίησε πολύ καλή εμφάνιση στο πρώτο ημίχρονο με παρτενέρ τον Vieirinha στο 4-4-2 καθώς συνεργάστηκαν καλά και είχε επιτέλους κάποιον περισσότερο κοντά του με αποτέλεσμα να μην φαίνεται απομονωμένος. Έσπασε σωστά τη μπάλα σε αρκετές περιπτώσεις και είχε 3 τελικές σε ένα ημίχρονο όπως είναι και το ζητούμενο από τον σέντερ φορ κορυφής. Στο δεύτερο οπισθοχώρησε για να αγωνιστεί ως περιφερειακός με τον Παπάζογλου στην κορυφή και με την ομάδα να έχει περισσότερο συντηρητική ψυχολογία δεν φάνηκε. Στο 15' έβγαλε από το ημικύκλιο της σέντρας αμέσως και έξυπνα κεφαλιά πάσα στον Vieirinha εκμεταλλευόμενος το πέσιμο της ντουλάπας αλλά το σουτ του πορτογάλου έφυγε άουτ. Στο 18' έκανε σωστά την κάθετη κίνηση στην περιοχή μετά την polybag του Vieirinha στο έπιπλο και παίρνοντας τη συρτή σούταρε σωστά πάνω στην κίνηση αλλά η πίεση του Οικονόμου τον ανάγκασε να βάλει ελαφρώς υπερβολική κλίση στο σώμα του για να βγει πρώτος στη μπάλα με αποτέλεσμα το πλασέ να φύγει λίγο άουτ. Στο 21' επιχείρησε διείσδυση και την κατάλληλη στιγμή έσπασε τη μπάλα στον Vieirinha που σούταρε άουτ. Στο 29' κινήθηκε σωστά στην περιοχή και παίρνοντας την ωραία σέντρα του Sorlin έπιασε την κεφαλιά με σωστό timing στο άλμα αλλά αντί να δώσει κοφτή ώθηση προς τα κάτω έδωσε κατεύθυνση προς τα πάνω με αποτέλεσμα να φύγει η μπάλα ψηλά άουτ. Στο 45' στο κόρνερ του Φωτάκη πηδάει στην πορεία της μπάλας μαζί με Cirillo, Οικονόμου και Θεοδωρέλλη και πιάνει την κεφαλιά η οποία κοντράρει στον Οικονόμου αλλά αντιδρά αστραπιαία και μετά την αναπήδηση της μπάλας σουτάρει αμέσως με το δεξί όπως οφείλει σαν φορ και καρφώνει τη μπάλα στην αριστερή γωνία παστελώνοντας το 5ο του φετινό τεμάχιο σε 18 ματς.
Στο δεύτερο ημίχρονο ένεκα της συντήρησης δεν συμμετείχε σε κάποια άλλη φάση αλλά είναι φανερό ότι αποδίδει καλύτερα με γρήγορο επιθετικό μαζί του στο 4-4-2 ενώ δεν κολλάει καλά σε αυτό το σύστημα με τον Παπάζογλου ή τον Filomeno και είναι άγνωστο αν ταιριάζει με τον Edinho καθώς δεν τους έχουμε δει μαζί σε αυτή τη διάταξη. Είχε 3 τελικές όλες εντός περιοχής από τα 2 σουτ (1 γκολ) και την κεφαλιά, ενώ πέρασε 5 πάσες αλλά χρεώθηκε και 6 λάθη εκ των οποίων τα 4 τα έκανε στο δεύτερο ημίχρονο όπου είχε χαθεί ο καλός ρυθμός που πιάσαμε μεταξύ 15' και 45'. Το γκολ θα βοηθήσει την ψυχολογία του καθώς τρέφεται από αυτά και είναι δεδομένο πως αν είχε δικαίωμα ψήφου για το σύστημα των πλέη ωχ θα επέλεγε το 4-4-2 με παρτενέρ τον Vieirinha.

Κουτσιανικούλης: Έπαιξε για 25' παίρνοντας τη θέση του τραυματισμένου Vieirinha αγωνιζόμενος στα δεξιά στο 4-4-2 αλλά με σχετική ελευθερία κινήσεων που του επέτρεπε να βγαίνει και ως κρυφό φορ και να εναλλάσσεται με τον Παπάζογλου. Έδειξε όρεξη μέσω της συνηθισμένης του αποφασιστικότητας για διάκριση αλλά και πάλι οι κινήσεις του δεν είχαν ουσία. Κάποιοι προσπαθώντας να προστατεύσουν την επένδυση της διοίκησης και να τον στηρίξουν ψυχολογικά μίλησαν για «την πιο ώριμη παρουσία του στη σεζόν με εξαιρετική κίνηση στο χώρο και μεγάλη πρόοδο σε σχέση με το παρελθόν» για αυτό είμαι υποχρεωμένος να πω ότι η φαιδρότητα έχει και τα όρια της. Στο 74' έκανε σωστή κίνηση βγαίνοντας ως φορ για να πάρει τη λόμπα του Sorlin αλλά το πρώτο άγγιγμα του με το αριστερό ήταν απογοητευτικό επιτρέποντας στον Οικονόμου να παρέμβει και στον Ιτάνζ να μπλοκάρει. Στο 78' πίεσε σωστά και έκλεψε τη μπάλα από τον Οικονόμου τροφοδοτώντας τον Παπάζογλου ο οποίος την έσπασε στον Φωτάκη που σούταρε άουτ. Εκτός από αυτό το κλέψιμο και την πάσα και το προηγούμενο λάθος πέρασε ακόμα δύο πάσες και πρέπει να κρίνεται ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής με βασικό γνώμονα την ειλικρίνεια και όχι τα ευχολόγια.

Παπάζογλου: Αγωνίστηκε για ένα ημίχρονο ως βασικό φορ στο 4-4-2 εξωθώντας τον Zlatan να αγωνιστεί ως περιφερειακός και με εντολή να αλλάζει κάποιες στιγμές θέση με τον Κούτσια για να περάσει στην κορυφή μετά την είσοδο του Filomeno. Πέρα από την πάσα στο Φωτάκη στο 78' κέρδισε και ένα φάουλ και την κίτρινη στο 76' από τον Θεοδωρέλλη σε μια λόμπα του Καλαματιανού από την οποία είχε την ευκαιρία να βγει μόνος. Παραχώρησε και δύο φάουλ και δεν είχε άλλη θετική ενέργεια σε μια μέτρια εμφάνιση αλλά πέφτει χοντρό δούλεμα και με αυτόν καθώς η απόδοση του χαρακτηρίστηκε «εξαιρετική, με κερδισμένες μάχες και κράτημα μπάλας και ταλαιπωρία των αντιπάλων στόπερ». Το ότι είναι νέος, έλληνας και με σωματικά προσόντα σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί την εθελοτυφλία ή το παραμύθι καθώς η διάθεση δεν φτάνει για να πείσει ότι αξίζει να είναι έστω 4ος φορ στον Π.Α.Ο.Κ.

Filomeno: Μπήκε στο 79' αντί του Muslimovic συμπληρώνοντας τρεις μήνες απουσίας παρά μια εβδομάδα από τη θλάση στον αριστερό δικέφαλο στον αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης στις 18 Ιανουαρίου όταν και είχε αγωνιστεί για πρώτη φορά ως βασικός μετά από τρεισήμισι μήνες από τον τραυματισμό του στη Νέα Σμύρνη στη σύνδεση του οστού με τον τένοντα. Και μόνο που το γράφεις ή το διαβάζεις καταλαβαίνεις ότι είχε όρεξη για ποδόσφαιρο αλλά πρόσεχε και τα πατήματα του για αυτό οποιοδήποτε σχόλιο για τα δεκατέσσερα λεπτά που αγωνίστηκε είναι πρόωρο. Κέρδισε 2 φάουλ, έκανε 2 λάθη και απομάκρυνε μία φορά τη μπάλα σε ένα κόρνερ.

Ντάκος: Το κρητικό παξιμάδι τα πήγε σχετικά καλά χάνοντας όμως δύο φάσεις στον πειθαρχικό έλεγχο όπου έπρεπε να δείξει κίτρινη στον Ντουλαπάο σε ένα κλάδεμα στον Vieirinha και ακόμη μία στον Οικονόμου σε μια αγκωνιά του στον Πορτογάλο τον οποίο τα κοράκια δεν σέβονται όπως κάνουν σε άλλους επιθετικούς και όσο αρμόζει στην αξία του.

Santos: Δοκίμασε το 4-4-2 με τον Vieirinha ως δεύτερο επιθετικό σχεδόν αναγκαστικά ένεκα της απουσίας του Ivic και το τεστ ήταν θετικότατο και σίγουρα θα το έχει εύκαιρο στα πλέη ωχ όπως και πέρσι. Το πρόβλημα είναι ότι με τον Vieirinha περιφερειακό δεν έχει παίκτη για δεξί εξτρέμ και αν υπολογίσουμε ότι και αριστερά παίζει κατά συνθήκη με τον Sorlin γίνεται αντιληπτό γιατί λέει ότι η ομάδα βάσει υλικού δεν μπορεί να παίξει το συγκεκριμένο σύστημα. Η έλευση του κοντού θα του δώσει αυτή τη δυνατότητα αλλά από next year οπότε μέχρι τότε και αν βρίσκεται εδώ όπως πιστεύω πως θα είναι δεν θα πρέπει να περιμένουμε εκπλήξεις στη διάταξη των πλέη ωχ. Το πρόβλημα όμως της ομάδας δεν είναι τακτικό αλλά βρίσκεται στη βάση της μηχανής δηλαδή στο ηθικό και στην ψυχολογία και καλείται να δουλέψει και ατομικά με κάποιους παίκτες για να τους τονώσει αλλά και ομαδικά για να εμφυσήσει νοοτροπία νικητή στην ομάδα η οποία έχει τα φόντα να πάρει την πρώτη θέση στο μίνι πρωτάθλημα αρκεί να πιστέψει ότι είναι καλύτερη και σοβαρότερη από τους άλλους. Το πείραμα με τον Moon δεν απέδωσε όπως και το δίδυμο με τα βαριά φορ ενώ η ετοιμότητα του Filomeno είναι επίσης ερωτηματικό αλλά έτσι και αλλιώς ο Φώτης δεν είναι παίκτης που μπορεί να παίξει μόνος του στην κορυφή στο 4-2-3-1 αλλά επιθετικός που χρειάζεται και αυτός κάποιον πιο γρήγορο πίσω του ακόμα και αν φορμαριστεί. Το ότι η ομάδα επέστρεψε στη σοβαρή αμυντική λειτουργία μετά το τριπλό τρακάρισμα ήταν αναμενόμενο καθώς δεν είναι δυνατόν να χαθεί η δουλειά των δυο τελευταίων χρόνων. Τα πολλά λάθη (39) τον δυσαρέστησαν και ειδικά αυτά που γίνονταν στις απλές πάσες καθώς θέλει η ομάδα να παίζει
συνεχώς περισσότερο με μυαλό και λιγότερο με καρδιά. Οι σέντρες ήταν αυτή τη φορά πιο ορθολογικές (8 στις 31) αλλά και πάλι πλην του Vieirinha έλειψαν τα σουτ από τον άξονα και οι κάθετες κινήσεις διείσδυσης. Όλα αυτά μπορούν να διορθωθούν με την επιστροφή Ivic και Garcia αλλά το πιο σημαντικό είναι να αλλάξει τη βάση του κινητήρα σφυρηλατώντας νέα πίστη στις δυνατότητες μιας ομάδας που έφτασε μια ανάσα από τον τίτλο ώστε να εξαφανιστεί το τρέμουλο στο ρελαντί.

Λαός: Η προσέλευση των 12.000 περίπου ήταν κάτι αναμενόμενο καθώς είναι γνωστό πόσο εύκολα ενθουσιαζόμαστε και απογοητευόμαστε. Αυτή τη φορά η 4 είχε αξιοπρεπή παλμό όχι όμως για να στηρίξει την ομάδα στο γήπεδο αλλά περισσότερο για να πει συνθήματα, να ξεντυθεί και να κάνει χαβά στον οποίο οι υπόλοιπες θύρες δεν ακολούθησαν. Το πώς ανυψώνεις το ηθικό μιας ομάδας αποδεικνύεται γρίφος για τους περισσότερους από εμάς που έχουμε ξεχάσει πώς να φωνάζουμε συνέχεια και δυνατά Π.Α.Ο.Κ.